وقتی رفتی - حرفایی که ناگفته ماند ................

حرفایی که ناگفته ماند ................

آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه ، و غنیمتى است در میان و مصیبتها بر او پیشدستى کنان . و با هر نوشیدنى ، ناى گرفتنى است و با هر لقمه‏اى طعام در گلو ماندنى ، و بنده به نعمتى نرسد تا از نعمتى بریده نشود ، و به پیشباز روزى از زندگى خود نرود تا روزى از آنچه او راست سپرى نشود . پس ما یاران مرگیم و جانهامان نشانه مردن ، پس چسان امیدوار باشیم جاودانه به سر بردن ؟ و این شب و روز بنایى را بالا نبردند جز که در ویران کردن آن بتاختند و در پراکندند آنچه فراهم ساختند . [نهج البلاغه]

نویسنده: سودا(88/2/22 :: 12:25 عصر)

وقتی رفتی

دیگه بوی تو نداره در دیوار خونه

بی قرارم بی قراری تنمو می سوزونه

تو که رفتی همه ی دلخوشی هام پر زد و رفت

من اسیر بی کسی خاطره هام پر زد و رفت

خیلی زود بود به خدا با غصه تنهما بزاری

بی خبر بری سفر پا روی قولت بزاری

نظرات شما ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

بای
حرفای این دل رو به کی بگم؟
چرا حلقه ازدواج باید در انگشت چهارم قرار گیرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
نامه هایی که هیچ وقت به دستت نرسید
[عناوین آرشیوشده]

صفحه اصلی