حرفایی که ناگفته ماند ................
نویسنده: سودا(88/4/13 :: 4:57 عصر)
دوستان گلم از این به بعد به این آدرس بیاید منتظرم
DELGOFTEHA00.BLOGFA.COM
نویسنده: سودا(88/4/4 :: 1:44 عصر)
راز دل با کس نگفتم چون ندارم محرمی
هر که را محرم شمردم عاقبت رسوا شدم
راز دل با آب گفتم تا نگوید با کسی
عاقبت ورد زبان ماهی دریا شدم
سوختم باران بزن شاید تـو خاموشم کنـی شاید امشب سوزش این زخم ها را کم کنی
آه باران من سراپای وجودم آتـش اســت پس بزن بـاران بزن شاید تـو خـاموشم کنی
نویسنده: سودا(88/3/30 :: 1:53 عصر)
مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید.
تا معجزه ای شگفت انگیز را متوجه شوید.
(این مطلب برگرفته از اساطیر چینی است)
1. ابتدا کف دو دستتان را روبروی هم قرار دهید و دو انگشت میانی دست های چپ
و راستتان را پشت به پشت هم بچسبانید.
2. چهار انگشت باقی مانده را از نوک آنها به هم متصل کنید
3. به این ترتیب تمامی پنج انگشت به قرینه شان در دست دیگر متصل هستند .
4. سعی کنید انگشتان شصت را از هم جدا کنید.
انگشت شصت نمایانگر والدین است.
انگشت های شصت می توانند از هم جدا شوند زیرا تمام انسان ها روزی می میرند .
به این صورت والدین ما روزی ما را ترک خواهند کرد.
5. لطفا مجددا انگشت های شصت را به هم متصل کنید .
سپس سعی کنید انگشت های دوم را از هم جدا نمائید.
انگشت دوم (انگشت اشاره) نمایانگر خواهران و برادران هستند.
آنها هم برای خودشان همسر و فرزندانی دارند .
این هم دلیلی است که انها ما را ترک کنند.
6. اکنون انگشت های اشاره را روی هم بگذارید و انگشت های کوچک را از هم جدا کنید.
انگشت کوچک نماد فرزندان شما است.
دیر یا زود آنها ما را ترک می کنند تا به دنبال زندگی خودشان بروند.
7. انگشت های کوچک را هم به روی هم بگذارید. سعی کنید انگشت های چهارم
(همان ها که در آن حلقه ازدواج را قرار می دهیم) را از هم باز کنید.
احتمالا متعجب خواهید شد که می بینید به هیچ عنوان نمی توانید آنها را از هم باز کنید.
به این دلیل که آنها نماد زن و شوهرهای عاشق هستند که برای تمام عمر با هم می مانند.
عشق های واقعی همیشه و همه جا به هم متصل باقی می مانند.
انگشت شصت نشانه والدین است .
انگشت دوم خواهر و برادر .
انگشت وسط خود شما .
انگشت چهارم همسر شما .
و انگشت آخر هم نماد فرزندان شما است.
نویسنده: سودا(88/3/26 :: 12:29 عصر)
دستان سردم را به او سپردم
گرمی قلبش را احساس نمود
و دیری نپایید که
گرمای عشق او تمام وجودم را تسخیر نمود ومن
زندانی ای برای قلب او بودم و
او زندانبان من
و این اسارت چه زیبا بود
سر این کوچه می میره
نویسنده: سودا(88/3/26 :: 12:27 عصر)
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
کل بازدید:22442
بازدید امروز:9
بازدید دیروز:0
پیوندهای روزانه
اوقات شرعی
درباره خودم
لوگوی خودم
لوگوی دوستان
لینک دوستان
آوای آشنا
اشتراک
آرشیو